پس از اعلام جنبش مشروطه , نویسندگان ایرانی فرصت مناسب به مبارزه آزاد و تعبیر واضح از قلم یافتند . بیشتر مجلات و روزنامه ها و ده ها تن از أنها را گسترش در شهرهای ایرن یافتند , اما نثر روزنامه نگاری به تنهایی نمی تواند ارضای میل آزادی و واعظان کند برای ابراز به برجسته احساسات سیاسی واجتماعی , وبه همین دلیل است به انواع دیگر از نثرها توجه کردند . نقد طنز ادبیات بود ویکی از آنها گرایش به سوی دیگر انواع نثر شد . با ظهور طنز ادبیات جنبش ادبیات طنز ظاهر شد . مشروطه تبدیل شده است توجه . این نثر که در زبان عامیانه می نویسید , ومنجر به ساخت زبان عادی از طبقات مردمی , به عنوان عبارات های مختلف واصطلاحات در مورد پذیرش مردم وضرب المثل ها , از کجا این روند منجر علامه علی دهخدا وبسیاری از نویسندگان آزادی . دهخدا در روزنامه نوشته شده بود (صور اسرفیل) زاویه نقدی به نثر فارسی زبان ساده وعامیانه مختصر وفصیح کرد. همچنین بود دم از نوشته های او امضا ( دخو ) ومنتشر شده تحت عنوان ( چرند و پرند ) وبالاخره دهخدا بعلت منتشرشدن ادبیات طنز مقام بالا در یافت کرد آورد پس از آن اقامت ارشد در ادبیات انقلاب مشروطه .
Abstract
After the announcement of the Constitutional Movement, Iranian writers found the appropriate opportunity to struggle freely and clearly by pen. Hence , journals, newspapers increased and spread of dozens in Iranian cities . However , journalist prose could not alone satisfy the desire of freedom preachers to highlight their political and social feelings, and as such they had employed other types of prose like cynical criticism . With the emergence of the Constitutional Movement cynical Literature became in the public gaze. This prose was written in the Iranian vernacular, and it contributed to building the ordinary language of the various popular classes employs phrases , terminology and proverbs which are acceptable by people . This trend guided the well known scholar Ali-Akbar Dehkhoda and many Liberal writers . Dhkhadda wrote in the newspaper (Photos of Israfil) critical sketches in a simple Farsi prose with slang concise and eloquent words and phrases . He used to conclude his sketches with the signing of his writings (Dhkho) (the vernacular form of Dhkhadda) and publish his writings under the title (Jrnd and Bernd) . Dhkhadda won a senior position in the literature of the constitutional Revolution .
