Araştırmamın adı: Türkçe'de –madan, -meden Ulaç Ekinin Yazılışı ve Kullanılışıdır.
Ulaçlar, kişi ve zaman kavramı olmadan temel cümlenin yada yan cümlenin yüklemini niteleyen, cümlede genellikle zarf tümleci olarak görev yapan fiilimsilerdir. İkinci bir görevleri yardımcı fiillerle birlikte kullanılarak birleşik fiiller kurmak olan ulaçlar, cümlede bağlaç görevinde kullanılabilirler, ve birleşik cümleler kurabilirler. Bazı ulaç ekleri zarf, edat gibi kalıcı sözcük yapımında da kullanılırlar.
Bu araştırmada Orhun Türkçesi'nde başlayıp Türkiye Türkçesine kadar uzanan tarihi dönemlere ait eserlerden –madan,
-meden ulaç ekinin yazılışı ve kullanılışı belirlenmeye çalışırmıştır.
Bu araştırmada esas amaç, –madan, -meden ulaç ekinin kullanımına ve özelliklerine açıklık getirmek olduğu için Türkçe'nin ilk yazılı kaynakları olan Orhun yazıtlarından itibaren tüm dönemlere ait erserlerde söz konusu iki tanınmıştır.
Bu araştırmada –madan, -meden ulaç ekinin tarihi boyunca şekli yazılışı ve kullanılışı ele alınmıştır.