محور این بحث از این قرار است : آیا واج¬های (phoneme) زبان فارسی در صورت و معنای این زبان ، نقشی¬را ایفا می¬کند یا خیر؟، آیا این نقش، تنها در فارسی فصیح (نوشتاری) اثر دارد یا حتی در فارسی محاوره¬ای و گفتاری نقش مهمی بازی می¬کند؟، چه زمینه¬های اجتماعی که واج¬های معینی¬را بیشتر به¬کار می¬برد ؟، و به¬کار¬ بردن بعضی واج¬ها یا تکواژها ، چه نوعی از معنی به کلام می¬دهد ؟، و چه أثری بر رابطه میان گوینده و شنونده دارد؟. در این تحقیق، ابتدا، زمینه¬ی تحلیل واج¬ها در دستگاه صوتی زبان فارسی مطرح شده ، سپس به ارائه¬ی ویژگی¬های واجی و آوایی پرداخته¬، آنگاه معنی برخی واج¬ها یا نشانه¬های بازخوردی¬را به¬بحث گذاشتیم . در این مقاله ، واج¬ها از نظر صورت ، معنا ، درجه¬ی تأثیر ، و ویژگی¬های مؤثر در شکل¬گیری صورت و معنای زبان فارسی مورد بررسی قرار گرفتیم . بررسی این نشانه¬ها می¬تواند تأثیر عوامل اجتماعی و روانی و فرهنگی در زبان را روشن¬تر، و اهمیت آن¬ها را در آموزش زبان نیز برجسته¬تر نماید . تحقیق به این نتایج رسیده است : 1- واج¬های (phoneme) زبان فارسی ، نقش مؤثری در شکل¬گیری صورت ( واج¬نویسی ، آوانویسی ) و معنی(مدلول) این زبان ایفا می¬کند . 2- واج¬های زبان ، عناصری پویا در تعیین نوع گویش محلی زبان هستند . 3- از راه نطق واج¬ها ، می¬توان درباره¬ی : جنس جوانی و پیری هر کس، حالت روانی، مکان جغرافیایی تولد و رشد ، گنگ¬های نطق ، طبقه¬ی اجتماعی ، سطح فرهنگی او به دست آمد . 4- بحث و بررسی واج¬ها ، در پیشرفت زبان ، و آگاهی¬شدن بر تحولات آن ، و زیبایی آن سهم بزرگی دارد . 5- حاصل عملکرد فرایند همگونی در زبان ، ویژگی¬های صوت¬شناختی واج¬ها ، و بر اثر آن ، متغیرهای صوت¬شناختی همگون شده در واژه¬ها بیان می¬شود . 6- سخنگویان با بهره¬گیری از شم¬زبانی خود ، تعداد محدودی از صدا¬ها به¬عنوان نشانه¬های بازخوردی غیر لغوی به-کار می¬گیرند ، ولی به¬راه¬های مختلف، آن¬ها¬را با¬هم ترکیب می¬کنند. نشانه¬های بازخوردی ، گونه¬یی از تلفظ مختلف از واج¬های زبانند. نشانه¬های بازخوردی می¬توانند در نقاط متفاوتی از گفتار طبق بافت گفتگو بیایند ، و نقش-های معنایی متنوعی بر عهده دارند . 7- واج¬ها در زبان فارسی، از عهده¬ی چند نقش بر می¬آیند : نقش ارتباطی ، نقش ممیّز ، نقش مرزنـما ، نقش زیبایی-آفرینی ، نقش همگونی ، نقش عاطفی و نقش¬های جانبی .
(اسم واقسام آن از لحاظ معنی در زبان فارسی (عام.خاص.ذات.معنی
تحقیق حاضر با رویکردی از تحلیل ساختاری به نام برجستهسازی فرم و محتوای غزلی از مولانا را مورد بررسی قرار می‌دهد. برجستهسازی به معنای ظرفیت شاعر در بکارگیری بازیهای زبانی و موسیقایی و امکانات هنری خود است. به گونه‌ای که طرز بیان خود آشنازدا و برجستهساز باشد. مولانا با بهرهگیری از سازه‌های برجستگی متن از قبیل بازیهای آوایی، واژگانی، نحوی و موسیقایی، هماهنگی جالب میان ساختار و محتوا را نوآوری کرد. هدف این
... Show Moreبيشتر چکامه های شاعر ظهير الدين فاريابی(1) ستايش پادشاهان بودند و((سبيل الشاعر – اذا مدح ملکاً – ان يسلك طريقة الايضاح والاشادة بذكره للمدوح، وان يجعل معانيه جَزْلة، والفاظه نقيّة، غير مبتذلة سوقيّة ))(2) يعنى ((راه شاعر – هنگام ستايش پادشاهى – بايد راه روشن ساختن مطلب وبلند گردانيدن قدر ومنزلت ممدوح در پيش گيرد، ومعانى وى را استوار ومحكم، والفاظ را پاك وخالص نه بى ارزش وپست قرار دهد )). ما در اين مطالعه ترجيح دادي
... Show Moreبه نظر می¬آید که عالم هستی ، بر مسأله¬ی « حرکت» استوار دارد ، و روح ، همیشه دنبال دگرگونی و تکامل و برتری می¬گردد. حرکت ، همه¬ی چیزها در عالم إمکان را در بر می¬گیرد. حرکت در بنیادهای فکر مولانا جای مهمی دارد .اشعار مولانا مقدار زیادی از پویایی و حرکت برخوردارست، و از آنجایی که فعل ، عنصر تکانبخش جمله ، و کانون دلالت است ، ترجیح دادیم - علاوه بر دیگر عناصر حرکت مانند حروف اضافه، ضمایر اشاره - افعال متن « ما زِ بالاییم
... Show Moreكان من مظاهر تأثير اللغة العربية في الفارسية بعد الفتح الإسلامي، القرآن الكريم والحديث الشريف، فتأثر الشعراء والأدباء الإيرانيون بهما وبفنون أقوال العرب عموماً، فاقتبسوا في أشعارهم وكتاباتهم الفارسية أو العربية منها، كثيراً من الآيات والأحاديث والمصطلحات العربية، وهذا الاقتباس هو فنّ أدبي ينتمي الى المحسنات اللفظية والتي تشكّل مع المحسنات المعنوية عُنصُري علم البديع الذي هو فرع من ثلاثة علوم الى جانب عل
... Show Moreمحاوره وگفتگو يكى از شيوه هاى هنرى ادب بشمار مى رود كه شاعران در آن مى توانند مقاصد وآرزوها وپوشيده هاى روانى وفكرى خود را بيان كنند زيرا كه شيوهء گفتگو، تصاوير وتعبيراتى دارد كه زيبائى هنرى را در ( زبان شعر)* وژرفا واصالت تجربيات هنرى شعر را منعكس مى نماید، نيز در آن، انديشه هاى شگفت ونيكو ولذّت بخش ظاهر مى شوند لذا اين شيوه شايستهء مطالعه وتحليل مى باشد، واين گونه مطالعات در ادبيات فارسى نيازى به بحث وبررسى بيشت
... Show Moreزبان ابزار ارتباط میان انسانهاست،وکاربردشناسی مطالعهی کاربرد زبان است که بررسی مقصود گوینده یا نویسنده است. قدیمترین تعریف دربارۀ کاربردشناسی تعریف چارلز موریس بود که میگوید: کاربردشناسی مطالعهی رابطهی بین نشانهها وافرادی است که از آن نشانهها استفاده میکنند.ما در این تحقیق ،نقض اصل کمیت را در نمایشنامهی (دیوان بلخ) مورد بررسی قرار میدهیم.گرایس سال (1975) اولین بار اصل همکاری در دانشگاه هاروارد به
... Show More